İlk sevgiliniz, okuldaki ilk gününüz, yaşadığınız ilk ev vs.
Hepsi tamam ama dövdüğümüz ilk çocuğu unutamamamız da neyin nesi?
Sanki hayatınızda özel biryere sahip olmuş gibi o çocuk.
10 yıl sonra görüyorsunuz genç adam olmuş, kendi kendinize "dövmüştüm ben bunu" diyorsunuz.
40 yıl sonra görüyorsunuz dede olmuş, eşe dosta gösterip "dövmüştüm ben bunu" diyorsunuz. İnsan şaşırıyor.
Dedenin ise yapacak birşeyi yok. O damgayı yedi o bir kere.
O yüzden siz siz olun, dayak yiyin ama kimsenin ilk dayağı olmayın.