Gene oturdum, uzun uzun düşündüm ve sonunda Türkçe'deki en güzel söz kalıbını buldum;
"Efendime söyleyeyim"
Öyle bir söz düşünün ki cümleden çıkardığınızda anlamda hiçbir eksiklik olmasın ama cümlenin tadı tuzu kaçsın.
Gelin bir örnekle zenginleştirelim;
"...ondan sonra dedim ki ben buna, bu iş böyle olmaz."
"Efendime söyleyim ondan sonra dedim ki ben buna, bu iş böyle olmaz."
Gördüğünüz gibi anlam hiç değişmedi ama cümle daha bir sıcak daha bir içten oldu.
O yüzden ara sıra konuşurken, nedensizce, efendinize söyleyin...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder