İnsanlık dramı

Ben arabaya oturmuş rahat rahat giderken yanımdan içi tıklım tıkış insan dolu otobüs geçince rahatsız oluyorum, vicdanım sızlıyor.
Kafamı önüme eğiyorum, aman otobüsten biriyle göz göze gelmeyeyim diye.
Aman diyorum yüzlerine bakmayayım, aman onları utandırmayayım.
Aynı şekilde otobüste cama yapışmış şekilde ilerleyen ben isem, yanımdan konfor içinde arabasıyla geçen adamla gözgöze gelmeye çalışıyorum. Hele arabadan bana bakan ufak bir çocuksa durum daha acı bir hal alıyor.

Değişken ruh halleri içersindeyim.